گاهی درک درستی از واژه جذبه نداریم. جذبه دقیقاً یعنی چه؟ جذبه می ‏تواند یک ویژگی مرموز تلقی شود. جذبه قاطعیت یا شور و اشتیاق نیست، شخصیت و مردم داری نیست، اگرچه تمام این ویژگی ‏ها تا حدودی بخشی از مجموعه هستند. زمانی ‏که با افراد با جذبه برخورد می ‏کنید به راحتی آنها را تشخیص می‏ دهید. شناسایی آنها آسان است و غالباً در میان همه درخشش خاصی دارند. گاهی شناسایی خصوصیاتی که این افراد دارند مشکل است، ولی شما آن را احساس می‏ کنید و تحت تاثیر آن قرار می ‏گیرید. ما از بودن در کنار چنین فردی احساس افتخار و برتری می‏کنیم. جذبه تنها جذابیت، وفاداری، دوست داشتنی بودن نیست. حس اعتمادی است که باعث راحتی و آسایش مخاطب می‏ شود و در عین حال اعتبار ایجاد می‏ کند.

کلمه جذبه (charisma)  از  نام الهه یونانی کاریز گرفته شده است. شاخص کاریز زیبایی کامل و بخشایندگی بود. تعاریف دیگری هم از این‏ کلمه شده است: لغت نامه ‏ی آمریکایی هریتیج می ‏نویسد: به خصوصیتی شخصی و کمیاب در رهبرانی که وفاداری و شور و اشتیاق خالص و عمیق و مورد پسند ایجاد می‏ کنند اطلاق می‏ شود.

تعریف نویسنده کتاب: توانایی ایجاد ارتباط به سادگی، تاثیر موثر طرز فکر شما بر دیگران، الهام بخشیدن به دیگران برای رسیدن به موفقیت بیشتر، و ایجاد  هم پیمانانی وفادار. به عبارت دیگر، جذبه یعنی برخورداری از این توانایی که دیگران را برآن داریم مشتاقانه خواسته‏ مان را برآورده کنند. در حقیقت این افراد ترغیب می‏ شوند دیگران را نیز برای برآورده شدن خواسته تان وارد عمل کنند.

جذبه خوب است یا بد؟ نیروی جاذبه خوب است یا بد؟ جذبه هم مانند نیروی جاذبه خنثی است. چگونگی استفاده از این قدرت معرف بدی یا خوبی آن است. عده ای معتقدند، آدولف هیتلر، موسولینی دارای جذبه بودند و یا با برخی از ابزار آن آشنا بودند. در بسیاری از موارد افرادی که دارای مهارت های جذبه هستند از این ویژگی خود در راه ‏های خوب و مورد تقدیر استفاده کرده اند.

در ادامه فهرستی از استفاده ی متفاوت از جذبه در کارهای اخلاقی و غیر اخلاقی را مشاهده می کنید.