(مدنی) تفریط عبارت است از ترک عملی که به موجب قرارداد یا متعارف( ماده ۱۳۲-۴۹۰ ق.م) برای حفظ مال غیر لازم است( ماده ۹۵۲ ق.م).
تفسیری است که دانشمندان حقوق در غیرمرحله قانونگذاری و مرحله رسیدگی بامور قضائی اظهار می نمایند. این تفسیر بطور غیرمستقیم در کارهای قضائی و قانونگذاری اثر می گذارد.
کشف مقصود قانونگذار از طریق بکار بردن قواعد و مقررات ادبی یا منطقی یا از طریق استفاده از سوابق تاریخی.
اساساً در دو مورد قانون را تفسیر می کنند: الف- مفهوم قانون روشن نباشد. ب- مفهوم قانون روشن است ولی در سعه و ضیق مدلول آن تردید باشد.
*گاهی به عنوان تفسیر قانون تغییر قانون داده می شود مانند مواردی که یک قانون بحسب اقتضاء مصالح زمان توجیه و تأویل میشود و نظر قانونگذار متروک می گردد. تفسیر قانون ممکن است از طریق قوه مقننه یا از طریق قوه قضائیه یا بتوسط علماء حقوق به عمل آید. اصطلاح بالا در فقه، معادل ندارد بطور تقریب قسمتی از هدف بالا را در مفهوم لفظ استنباط قرار می دهند. (رک. اجتهاد) ماده ۲۸۰ قانون مجازات عمومی.