در ماده ۹۸۸ ق.م. شرایط ترک تابعیت قیده شده است که عبارتند از:

۱- رسیدن به سن ۲۵ سال تمام

قانونگذار شرط سنی برای تحصیل تابعیت ایران ار ۱۸ سالگی اعلام نموده، ولی شرط سنی برای ترک تابعیت را ۲۵ سال تمام در نظر گرفته است. شاید دلیل قانونگذار این بوده که چنانچه شخص بخواهد تابعیت ایران را ترک نماید تصمیم گیری وی بر اساس احساسات نباشد و با تدبیر صورت پذیرد. همچنین دلیل دیگر تعیین ۲۵ سالگی، شاید این باشد که شخص متقاضی، چنانچه جنس مذکر باشد در سن ۱۸ سالگی وارد خدمت نظام وظیفه می شود و بنابراین شرط ۲۵ سالگی برای ترک تابعیت ایران برای حفظ منافع ایرانیان بوده تا با ترک تابعیت ایران مواجه با بی تابعیتی نگردند.

۲- اجازه هیأت وزیران برای خروج از تابعیت ایران

بند ۲ ماده ۹۸۸ ق.م ترک تابعیت ایرانی را منوط به موافقت و اجازه هیأت وزیران نموده است و بدون اجازه هیأت وزراء ترک تابعیت ایران دارای آثار حقوقی، فرهنگی و اجتماعی است که به همین منظور قانونگذار جهت جلوگیری از ترک تابعیت دسته جمعی افراد(اتباع ایرانی) را موافقت هیأت وزیران تعیین کرده است.

۳- انتقال مالکیت بر اموال غیر منقول ظف یکسال

بند ۳ ماده ۹۸۸ ق.م. مقرر داشته: « قبلاً تعهد نمایند که ظرف یک سال از تاریخ ترک تابعیت حقوق خود را بر اموال غیر منقول که در ایران دارا می باشند و یا ممکن است بالوارثه دارا شوند و لو قوانین ایران اجازه تملک آن را به اتباع خارجه بدهد به نحوی از انحاء به اتباع ایرانی منتقل کنند…».

۴- انجام خدمت نظام وظیفه

در بند ۴ ماده ۹۸۸ ق.م. شرط ترک تابعیت را انجام خدمت نظام وظیفه مقرر کرده است. بنابراین شخصی که متقاضی ترک تابعیت باشد می بایستی خدمت نظام وظیفه خود را که به عنوان یکی از وظایف اصلی شخص در مقابل دولت محسوب می گردد انجام داده باشد. چنانچه شخصی تحت هر شرایطی از انجام وظیفه معاف گردد معافیت وی به منزله انجام خدمت نظام وظیفه محسوب خواهد شد.

۵- خروج شخص متقاضی ترک تابعیت از ایران ظرف مدت سه ماه

براساس تبصره« الف» ماده ۹۸۸ ق.م. کسانی که اقدام به ترک تابعیت ایران می نمایند، باید ظرف مدت سه ماه از تاریخ صدور سند ترک تابعیت از ایران خارج شوند که این مدت مقرر متقاضی ترک تابعیت ایران از خاک ایران خارج نشود مقامات صالحه دستور به اخراج وی و همچنین فروش اموال غیر منقول وی را صادر می نماید.