قبل از پرداختن به حمایت هایی که قانونگذار در مورد مزد مقرر داشته است تذکر این نکته ضروری است که این حمایت ها فقط شامل مزد به معنای اخص(مزد ثابت و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل) است و مزایای رفاهی و انگیزه ای مشمول این حمایت ها نیستند. حمایت های مذکور عبارتند از:

 الف- قانونگذار نظر به اهمیتی که برای مزد قائل بوده و در جهت تضمین هرچه بیشتر جریان سالم پرداخت مزد، در ماده ۱۰ مقرر داشته است که حقوق یا مزد مبنا و لواحق آن باید در قرارداد کار ذکر شود.

ب-مطابق تبصره ۱ ماده ۱۳، مطالبات کارگران جزء دیون ممتازه بوده و کارفرمایان موظف می باشند بدهی پیمانکاران به کارگران را برابر رأی مراجع قانونی از محل مطالبات پیمانکار من جمله ضمانت حین انجام کار، پرداخت نمایند.

ج-براساس ماده۴۳ قانون کار، کارگران کار مزدی برای روزهای جمعه و تعطیلات رسمی و مرخصی، استحقاق دریافت مزد را دارند و مأخذ محاسبه، میانگین کارمزد آنها در روزهای کارکرد آخرین ماه کار آنهاست.

د- کارگر برخلاف سایر اقشار جامعه بشدت نیازمند و منتظر دریافت دستمزد خویش است تا بتواند با آن به اداره زندگی خود و خانواده اش بپردازد.

هـ – اعلام تعطیل هفتگی و تعطیلات سالانه برای آن است که کارگر ضمن استراحت و تجدید قوا، خود را برای شرکت فعالانه در زندگی اجتماعی آماده نماید. بنابراین مجبور کردن او به استفاده نکردن از تعطیلات و صرف ساعات استراحت خود برای گرفتن مزد با فلسفه اعلام تعطیلات و حمایت از بهداشت جسمی و روانی کارگران منافات دارد.

و-مزد باید به وجه نقد رایج کشور یا با تراضی به وسیله چک عهده بانک پرداخت شود. ماده ۳۷ در این مورد مقرر می دارد که پرداخت مزد کارگر بوسیله سفته یا حواله ممنوع است.