تأمین

در لغت بمعنی قراردادن در امن و آسایش است در اصطلاح بمعنی وثیقه و تضمین است و قرار تأمین قراری است که درحقیقت وثیقه‏ ای برای متقاضی آن مقرر می‏ دارد. درآئین دادرسی مدنی توقیف مال را گویند(ماده ۲۴۰ آئین دادرسی مدنی) بنابراین به عنوان تأمین نمی ‏توان از ادامه ساختمان جلوگیری نمود بلکه باید این منظور را ضمن دستور موقت عملی ساخت (ماده ۷۷۸ دادرسی مدنی).

تأمین ترکه

مال یا ضامنی است که ورثه یا وصی متوفی یا نماینده قانونی آنها برابر بهای ترکه تضمین می‏ دهد که اگر ظرف یکسال از تاریخ نشر نخستین آگهی ماده ۳۴۳ قانون امور حبسی بستانکار ایرانی یا مقیم ایران پیدا شود و طلب او محرز باشد از عهده برآیند در اینصورت ترکه پس از وضع هزینه آگهی‏ ها و هزینه‏ های دیگر قانونی که شده است بتصرف آنها داده می‏ شود (ماده ۳۴۸-۳۴۹ قانون مزبور).

تأمین خواسته

(دادرسی مدنی) وثیقه و تضمینی که مدعی از اموال مدعی علیه قبل از صدور حکم بنفع خویش از طریق دادگاه می خواهد.(ماده ۲۲۵-۲۴۱-۲۴۲ دادرسی مدنی) اگر این وثیقه را پس از صدور حکم بخواهد تأمین را در این مورد تأمین محکوم به می ‏نامند.

تأمین دلیل

(دادرسی مدنی) صورت برداری دادگاه (بتقاضای ذینفع) از دلائل اثبات قبل از حاجت با ثبات بمنظور حفظ آن از زوال است و صورت جلسه ‏ای که متضمن این امر است حکایت از اعتبار و صحت دلائل ثبت شده نمی‏ کند بلکه آنها را به هرصورت که ملاحظه شده منعکس می‏ کند و در صورت بروز دعوی و استناد به آن دلائل دادگاه باید به اعتبار دلائل رسیدگی کند. (ماده ۳۱۵ دادرسی مدنی).