نکته دوم برای غلبه بر اشکال تمرکز روی مواضع اعلام شده اشخاص است زمانی که موضوع مذاکره برای ارضای منافع اصولی و اساسی آنان باشد. یک موضوع مذاکراتی معمولاً آنچه را که شما واقعاً طالب آن هستید در پرده ابهام قرار می‏ دهد. سازش بین مواضع معمولاً به توافقی منتهی نمی‏ شود که بطور موثری نیازهای انسانی را که آنان را وادار به اتخاذ چنین مواضعی کرده است برآورده سازد. دومین عنصر اساسی این روش عبارت است از: روی منافع متمرکز شوید نه روی مواضع.

نکته سوم پاسخگویی مشکل طراحی راه‏ حل‏ های بهینه تحت شرایط و جو فشار است. هر نوع کوششی برای تصمیم گیری درحالت خصومت و دشمنی دید شما را تنگ می ‏کند. هنگامی‏ که منافع زیادی در معرض مخاطره قرار دارد خلاقیت انسان کاهش می یابد و به همین ترتیب جستجو برای راه حل صحیح را با مانع روبرو می کند. شما می‏ توانید با اختصاص وقت معینی فرصتی برای اندیشیدن طیف وسیعی از راه حل ‏های ممکن داشته باشید تا این مشکلات را برطرف کنید بنحوی که منافع مشترک دوطرف را پیش ببرد و بین منافع متفاوت طرفین سازشی ایجاد کند.