گرچه شخصی که مرتکب جرم شده به واسطه ارتکاب جرم و به موجب قانون باید مجازات شود اما حقوقی دارد که باید از سوی دستگاه قضایی و اشخاصی که با دوران تحمل محکومیت سروکار دارند رعایت شود. هنگامی یک شخص به عنوان زندانی پذیرفته می شود که با برگ رسمی و به امضا و مهر مقام قضایی صادر کننده قرار یا حکم رسماً به زندان معرفی شود.

زندانیانی که به اداره زندان و اقدامات تأمینی و تربیتی معرفی می شوند دو دسته اند یا به موجب حکم قطعی دادگاه برای تحمل مجازات حبس به زندان معرفی می شوند دو دسته اند یا به موجب حکم قطعی دادگاه برای تحمل مجازات حبس به زندان معرفی می شوند و یا به واسطه صدور قرار تأمین روانه زندان می شوند که اصطلاحاً به آن بازداشتیهای تحت قرار می گویند. معمولاً محل نگهداری این دو دسته از زندانی ها با هم فرق می کند دسته اول در زندانی یعنی محلی که در آن محکومانی که حکم آنان قطعی شده و دسته دوم در بازداشتگاه نگهداری می شوند. بازداشتگاه محل نگهداری متهمانی است که با قرار کتبی مقامهای قضایی صالح تا اتخاذ تصمیم نهایی به آنجا معرفی می شوند.

پرسش:آیا تمام اشخاص محکوم به حبس در یک مکان نگهداری می شوند؟

پاسخ: اصولاً محکومان به حبس با توجه به نوع و میزان محکومیت، پیشینه کیفری، شخصیت، اخلاق و رفتار و بر اساس تصمیم شورای طبقه بندی در زندانهای بسته یا مراکز حرفه آموزی و اشتغال نگهداری می شوند مگر آنکه قاضی صادر کننده حکم در رأی خود محل خاصی را برای نگهداری محکوم تعیین کرده باشد.

پرسش: مراکز اقدامات تأمینی و تربیتی با زندان چه فرقی دارند؟

پاسخ: این مراکز به موسساتی گفته می شود که در آنجا متهمان یا محکومان قبل و بعد یا ضمن اجرای مجازات یا مستقل از آن تا رفع حالتی که آنها را در آینده در مظان ارتکاب جرم قرار می دهد به حکم یا قرار کتبی مراجع قضایی نگهداری می شوند برای نگهداری مجرمینی که دچار جنون هستند در تیمارستان یا بکارگیری افراد ولگرد در موسسات صنعتی و…نیز تهمیداتی اندیشیده شده است.