زن یا مرد در صورت وجود یکی از موجبات فسخ، می تواند عقد نکاح را فسخ کند و آن عبارت است از گفتن الفاظ یا عملی که دلالت بر انشاء قصد فسخ نماید. رعایت تشریفات طلاق در فسخ لازم نیست. در خصوص استفاده از حق فسخ، مراجعه به دادگاه لازم نیست؛ بلکه فرد می تواند اراده خود را از طریق اظهارنامه رسمی یا پست سفارشی انجام دهد. ولی با توجه به اینکه واقعه فسخ باید ثبت شود تا در آینده از بروز اختلاف جلوگیری شود، رجوع به دادگاه فقط از لحاظ جنبه اعلامی اهیمت دارد و حکم دادگاه نیز در این خصوص جنبه اعلامی خواهد داشت. یعنی احراز و اعلام می نماید که انحلال ازدواج بر اساس اعلام اراده دارنده فسخ صورت گرفته است یا نه و وارد ماهیت دعوی نمی شود. در ماده ۲۰ قانون خانواده جدید ثبت فسخ نکاح الزام آور شناخته شده است. در ماده ۲۴ این قانون نیز ثبت فسخ را منوط به صدور حکم دادگاه نموده است.