تابعیت، از نظر لغوی در فرهنگ لغات، مترادف با شهروندی آورده شده است. در آمریکا تبعه به معنی شخصی است که وفاداری پایدار نسبت به دولت دارد و تبعه ایالات متحده هم به معنی شهروندان این کشور است و هم شخصی که هرچند شهروند آمریکا نیست، اما چنین وفاداری پایداری را به آمریکا دارد. تبعه در کاربرد عامیانه، معنایی وسیع تر از شهروندان دارد. اصول مربوط به شهروندی را حقوق داخلی تنظیم می کند و حقوق بین الملل در آن نقشی ندارد.

“Citizenship” در فارسی به شهروند و تبعه یک کشور ترجمه شده، و عنوان قانونی ندارد و از نظر مفهومی نیز با لفظ تبعه متفاوت است. ولی در حقوق کشورهای تابع سیستم کامن لا مانند: آمریکا و انگلیس این اصطلاح، مترادف واژه تابعیت برای تعیین وضعیت خاصی استفاده می شود.

ماده ۷ بیانیه الجزایر، در مورد حل و فصل دعاوی ایران و ایالات متحده بیان می دارد:”تبعه ایران و یا ایالات متحده بدین معنی است: شخص حقیقی که شهروند ایران و یا ایالات متحده می باشد … “.

 دربیانیه الجزایر، تعریف تبعه به شهروند، در واقع یک سوء تعبیر بیش نبود و این مشکل پدید آمد که باعث پیدایش افرادی شد که ظاهراً تابعیت هر دو دولت را داشتند و در واقع با توجه به موقعیت پیش آمده می خواستند از مزایای تابعیت هر دو کشور استفاده ناصحیح ببرند.