در ماده ۶ آیین نامه انتظامی رسیدگی به تخلفات پزشکی مقرر شده است«انجام امور خلاف شئون پزشکی که مصایق آن توسط سازمان نظام پزشکی اعلام خواهد گردید، توسط شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته ممنوع است و باید از ارتکاب کارهایی که موجب هتک حرمت جامعه پزشکی می شود خودداری کنند که مصادیق آن توسط کمیسیون اخلاق پزشکی مورد اتخاذ تصمیم قرار می گیرد.

تبصره-صدور گواهی خلاف قانون و موازین علمی از جمله فوت، استراحت، سلامت، بیماری، ولادت از کارافتادگی ممنوع است».

مقصود از اعمال خلاف پزشکی؛ مجموعه اعمالی است که به نحوی از انحاء به شئونات شغلی شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته، لطمه وارد ساخته و موجبات هتک حرمت جامعه پزشکی می گردد. بنابراین، پزشک باید در رفتار، کردار و گفتار خویش، نمونه خوبی برای سایر افراد جامعه باشد. شئون پزشکی را می توان در سه عرصه «شئون پزشکی حاکم بر مناسبات پزشک با بیمار، پزشک با همکارو پزشک با جامعه» بررسی نمود. با توجه به جایگاه والای پزشکی در جوامع و فرهنگ‌های بشری، پزشکان باید مراعات موازین اخلاقی و شعایر پسندیده جامعه خویش را بنماید و در مواجهه با بیمار، باید تمامی موازین اخلاقی، از جمله احترام به حقوق بیمار را رعایت نمایند. در این زمینه هرگونه توهین، مشاجره لفظی یا درگیری فیزیکی با بیمار و نظایر آن مخالف شئون پزشکی در عرصه مناسبات با بیمار است.

در مورد جامعه همکاران، نسبت به حفظ حرمت آنان، کوشش لازم را به کار برده، از زیر سئوال بردن درمان های قبلی به شدت خودداری نماید، از ارتکاب تخلفات و جرایمی که جنبه کیفری و عمومی دارند و حرمت جامعه پزشکی را زیر سوال می برد و مخدوش می سازد، از جمله اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، فساد اخلاقی، کلاهبرداری، عضویت در شرکت های هرمی، تبانی با موسسات داروئی، آزمایشگاه ها، داروخانه ها، که خلاف شئونات حرفه ای و پزشکی است خودداری کند.

مجازات تخلفات مذکور، حسب بند (ث) ماده ۳۷ آیین نامه انتظامی رسیدگی به تخلفات پزشکی عبارت است از:

الف) اخطار یا توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام پزشکی محل(بند ب ماده ۲۸).

ب) توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام پزشکی و نشریه نظام پزشکی محل یا الصاق رأی در تابلو اعلانات نظام پزشکی محل (بند ج ماده ۲۸).

ج) محرومیت از اشتغال به حرفه های پزشکی و وابسته، از سه ماه تا یکسال در محل ارتکاب تخلف(بند د ماده ۲۸).

د) محرومیت از اشتغال به حرفه های پزشکی و وابسته، از سه ماه تا یکسال در تمام کشور(بند ه ماده ۲۸).

ه) محرومیت از اشتغال به حرفه های پزشکی از بیش از یک تا پنج سال در تمام کشور (بند و ماده ۲۸).

و) محرومیت دایم از اشتغال به حرفه های پزشکی و وابسته، در تمام کشور(بند ز ماده ۲۸).