تضمیناتی است که هر یک از کشورها به طور حداقلی و حداکثری در قوانین و مقررات موضوعه پیش بینی کرده اند. از جمله تضمینات داخلی برای حفظ و تضمین حقوق و آزادی های شهروندان می توان به موارد زیر اشاره کرد: دادگاه های عمومی اختصاصی مستقل و بی طرف – رسیدگی عادلانه و منصفانه به دعاوی مردم – متعهد بودن مقامات عالی سیاسی به موازین حقوق بشر – انتخابات آزاد و…
تضمیناتی که توسط سازمان ها و نهادهای بین المللی در حمایت و صیانت از موازین حقوق بشری صورت گرفته است. بر اساس این تضمینات، افراد می توانند در خصوص تجاوزات و خودسری های که از سوی اشخاص حکومتی و دولت ها نسبت به آنها روا داشته شده است، در دادگاه های حقوق بشری و بین المللی اقامه دعوی نمایند.
البته رسیدگی به تجاوزات مقامات عالی تنها محدود به اقامه دعوا توسط شهروندان متبوعه نیست بلکه می تواند جنبه بین المللی پیدا نمایند. مانند مجرم شناخته شدن سرهنگ قذافی توسط دیوان کیفری بین المللی ، البته علاوه بر نهادها و سازمان های بین المللی و غیردولتی(NGO)، رسانه ها و افکار عمومی امروزه تاثیرات بسیار وسیعی برمحدود کردن اعمال حاکمان غیردموکراتیک داشته اند.