الف) تجمع اداری چند دولت حاکم حول یک محور قدرت

ب) سپردن میزانی از اختیارات سیاسی خود به شخص یا نهادهایی که در درجه بالاتری از دول عضو قرار گرفته است.

انواع دولت – کشور مرکب:

۱- اتحاد شخصی ۲- اتحاد واقعی ۳- کنفدراسیون ۴- فدراسیون.

• اتحاد شخصی:

۱) قرار گرفتن دو یا چند پادشاهی زیر چتر یک پادشاه؛ ۲) حفظ سازمان بندی داخلی و صلاحیت بین المللی؛ ۳) وابسته بودن این اتحادیه به وجود شخص معین ؛

• اتحاد واقعی:

۱) قبول سلطنت یک پادشاه توسط چند کشور پادشاهی؛ ۲) حفظ ساختار های سیاسی داخلی؛ ۳) به وجود آوردن برخی ساختارها و نهادهای مشترک؛ ۴) یگانگی در سیاست داخلی؛ ۵) تمایز در قانون گذاری؛ ۶) امکان وحدت در امور مالی و دفاعی؛

• مشخصات کلی کنفدراسیون(اتفاق دول):

۱) تصمیم چند کشور مستقل در سپردن قسمتی از حاکمیت خود به نهادی مشترک در زمینه ‏های محدود؛ ۲) انعقاد یک معاهده مؤسس با خصلت بین الملل و داشتن حق خروج از آن؛ ۳) داشتن قوه مقننه که در چهارچوب معاهده مؤسس عمل می‏کند؛ ۴) دربرخی موارد پیش بینی یک قوه قضائیه مشترک؛ ۵) مهم‏ترین نهاد: مجلسی مرکب از اعضای تعیین شده توسط دولت‏های عضو؛ ۶) از لحاظ بین المللی به صورت یک کل واحد عمل می کند؛ ۷) در جنگ، صلح، قرارداد های بین الملل و روابط دیپلماتیک در بیشتر موارد صلاحیت تصمیم گیری و اجرایی دارد؛ ۸) قدیمی‏ترین کنفدراسیون سوئیس بود که به فدرال تغییر یافت.