بسیاری از افراد بهای سنگین چانه زدن سخت روی مواضع را بخصوص روی طرفین و روابط آنها درک می کنند. آنان امیدوارند که با رفتار آرام و دلنشین در هنگام مذاکره از این آثار منفی اجتناب کنند. اینان ترجیح می دهند بجای اینکه طرف مذاکره را دشمن و مدعی خود بدانند به آنها به عنوان دوستان خود نگاه کنند. بجای اینکه روی هدف پیروزی تکیه کنند بر ضرورت نیل به توافق تاکید می کنند. در یک بازی مذاکره ملایم حرکت های استاندارد عبارت است از دادن پیشنهاد و اعطای امتیاز و اعتماد کردن به طرف مقابل، رفتار دوستانه و گردن نهادن به خواسته طرف تا جایی که برای پرهیز از تقابل ضروری باشد.
بازی مذاکره ملایم روی اهمیت و حفظ روابط تاکید می کند. بین افراد خانواده و دوستان بیشتر مذاکرات حول این محور می گردد. به نظر می رسد که اعمال این روش، حداقل در سرعت به نتیجه رسیدن، از کارایی برخوردار باشد.
چون هر طرف سعی می کند در دادن امتیاز و نزدیک شدن به مواضع طرف دیگر سخی تر و باگذشت تر باشد احتمال رسیدن به توافق بالاست. ولی ممکن است این توافق بدست آمده یک توافق معقول نباشد. البته ممکن است نتایج در حد این داستان حزن آور و غم انگیز نباشد که در یک زوج فقیر، زنی که به شوهر خود عشق می ورزید موی سرخود را فروخت تا برای شوهر بند ساعت زیبایی بخرد و شوهر غافل از این کار ساعت خود را فروخت تا شانه زیبایی برای موی سر همسر خود خریداری کند. به هر حال هر مذاکره کننده ای که در درجه اول در فکر حسن رابطه با طرف دیگر باشد خود را در این مخاطره می افکند که به یک توافق سست و مبتنی بر احساسات نایل آید.