حفظ خودمختاری >>>>> قدرتمند شدن در سطح بین المللی و سپردن میزان زیادی ازحاکمیت خود به دولت مرکزی >>>>> مرکب از دولت های کوچک با دو هدف

خصوصیات دولت – کشورهای فدرال:

1. روابط دولت های عضو بایکدیگر تابع حقوق داخلی است نه حقوق بین المللی. ۲) صلاحیت های بین المللی در انحصار دولت مرکزی است. ۳) دولت های عضو درروابط باهم برابرند و وسعت یا جمعیت تاثیری در برابری حقوقی آنها در روابط با یکدیگر ندارند.۴) اهمیت زیاد قوه قضائیه در حل اختلاف دولتهای عضو زیرا این اختلاف نه جنبه بین المللی دارند تا ازطریق مراجع بین المللی حل شود و نه جنبه اداری تا از طریق دولت مرکزی خاتمه یابند زیرا دول عضو مادون فدرال نیستند.

قوانین حاکم بر ایجاد دولت – کشور فدرال:

• قانون فراداشت: ایجاد نهادهایی که فراتر از دولت های عضو عمل کنند.
• قانون خود مختاری: حفظ قسمتی از صلاحیت های سیاسی (حاکمیت) دول عضو در برابر نهادهای برتر فدرال، به گونه ای که بتوان واحدهای عضو را از تقسیمات کشوری در دولت های بسیط تمیز داد.

قانون مشارکت: مشارکت دول عضو در سرنوشت کلی و تصمیمات فدرال، برای باز شناختن از روابط استعماری و تحت الحمایگی.