مطابق ماده ۲ آیین نامه انتظامی رسیدگی به تحلفات صنفی و حرفه ای شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته در سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران«شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته، مکلفند بدون توجه به ملیت، نژاد، مذهب و موقعیت اجتماعی-سیاسی و اقتصادی بیماران، حداکثر تلاش ممکن را در حدود وظایف قانونی و حرفه ای خود به کار ببرند».

بر اساس ماده مذکور حرفه های پزشکی، باید بدون توجه به وضعیت اجتماعی و اقتصادی افراد، نسبت به درمان بیماران با توجه به علایم بیماری و تشخیص بیماری بر مبنای مهارت های علمی و عملی و داشتن تجهیزات مورد نیاز اقدام نمایند و مواردی همانند سیاه یا سفید بودن، یا خارجی بودن، رییس یا مرئوس بودن را نباید در کمیت و کیفیت درمان دخالت دهند و بدون توجه به موارد مذکور اقدام به درمان مراجعین و بیماران کنند.

نکته قابل توجه اینکه، چون تعیین و تشخیص موضوع وظایف حرفه ای، امری تخصصی می باشد، لذا تشخیص چنین وظایفی در صلاحیت دادسراها، هیأت های بدوی، تجدید نظر و عالی انتظامی نظام پزشکی می باشد، که چنین امری با لحاظ دستور العمل های پزشکی، عرف پزشکی و میزان امکانات موجود مورد بررسی قرار می گیرد. ضمانت اجرای پیش بینی شده در موارد فوق، حسب بند الف ماده ۳۷ آیین نامه انتظامی رسیدگی به تخلفات پزشکی موضوع ماده ۲۸ قانون سازمان نظام پزشکی به شرح زیر می باشد:

الف) تذکر یا توبیخ شفاهی در حضور هیأت مدیره نظام پزشکی محل.

ب) اخطار یا توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام پزشکی محل. و در صورت تکرار، حسب تبصره بند الف ماده مذکور، به مجازات های زیر محکوم خواهد شد.

ج) توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام پزشکی و نشریه نظام پزشکی محل یا الصاق رأی در تابلو اعلانات نظام پزشکی محل.

نکته دیگری که قابل توجه می باشد اینکه، اعضای هیأت بدوی در تعیین هر یک از مجازات های مندرج در ماده ۳۷ آیین نامه، مخیر می باشند و می توانند، به لحاظ اهمیت تخلف یکی از مجازات ها ی مذکور را بدون رعایت تقدم و تأخر، اعمال کنند.