(جزا) اصطلاح قدیمی به معنی شکایت و دعوی است و در امور کیفری و مدنی بکار می رفت( ماده ۸۹- ۱۵۰ قانون جزا).
(مدنی) تجاوز از حدود اذن یا متعارف (ماده ۱۳۲ قانون مدنی) نسبت به مال یا حق غیر(ماده ۹۵۱ قانون مدنی).
(جزا) اخذ مال یا ایذاء و آزار غیر بدون مجوز قانونی.
(فقه) مقصود دعاوی راجع بمالکیت عینی است که دو نفر هردو مدعی مالکیت آن باشند در این صورت بدیهی است که دو دعوی متعارضند و این دعاوی را تداعی گویند و عین مورد دعوی ممکن است بطور تساوی تحت تصرف هر دو نفر و یا در تصرف یکنفر با ثالث و یا خارج از تصرف هردو (درتصرف ثالث) و یا اساساً در تصرف کسی نباشد یا در تصرف هردو نفر است و یکی مدعی مالکیت تمام و دیگری مدعی مالکیت نصف آن است(جامع الشتات ص ۷۵۶).
تصمیمی که در خصوص مورد معین از طرف قوه قانون گذاری گرفته شود مانند تصمیم به انتخاب اعضاء ناظر اندوخته اسکناس در بانک ملی و تصمیم راجع به مصادره اموال شخص معین.