بهتان باصطلاح همان برچسب زدن به این و آن است که متاسفانه همواره در جوامع بشری مطرح بوده و امروزه نیز بزرگترین ابزار دشمنان و مخالفان است. تهمت زننده بدون علم بلکه از روی ظن و گمان چیزی را به شخصی نسبت می دهد که در اصطلاح به آن بهتان گویند. ریشه ی آن همان سوء ظن و بدبینی نسبت به دیگران است که موجب می شود هرکاری که از دیگران صادر شود آنرا حمل بر فساد و بدی کند. و اکثر تهمت ها به خاطر ناآگاهی و سوء ظن است. قانونگذار بیان داشته است: هرگاه کسی با نوشته یا به صورت نطق یا به وسیله دیگر در مجامع به شکل صریح و واضح جرمی را به دیگری نسبت دهد که نتواند درستی امر مورد ادعای خود را ثابت کند و یا اینکه فحشاء را اشاعه و سرایت دهد حتی اگر بتواند فحشاء را ثابت نماید، کلاً مفتری محسوب می شود.

ارکان اجزاء قانونی جرم افترا عبارتند از:

۱- جرمی را بصورت صریح و واضح به دیگری نسبت دهد.

۲- آن جرم امر پوچ و واهی باشد. یعنی ساخته تخیلات ذهن شاکی باشد.

۳- با انگیزه ضرر زدن و هتک حیثیت آن جرم را به غیر نسبت دهد.

۴- نسبت دهنده(شاکی) نتواند درستی موضوعی را که به دیگری نسبت داده در مرجع قضایی صلاحیت دار به اثبات برساند.