موکل که مهندس ناظر کارگاه می باشد کارگر مصدوم را به بیمارستان انتقال داده و کلیه هزینه بیمارستان و عمل جراحی وی را پرداخت نموده، کارگر از کارفرما شکایت و در نتیجه حکم محکومیت پرداخت دیه از سوی کارفرما صادر گشته و پرونده خسارت بیمه تشکیل شده است، موکل دادخواست مطالبه وجه و تأمین خواسته از دیه تقدیم کرده ( ایفای دین غیر با توجه به ماده ۲۶۷ و ۳۰۶ قانون مدنی) ولی در جلسه اول دادرسی وکلای کارگر دادخواست جلب ثالث(کارفرما) با این توضیح که کارفرما مدیون دین می باشد مطرح نموده و مورد قبول قاضی قرار گرفته است! با توجه رأی وحدت رویه در خصوص تعلق نگرفتن خسارت مازاد بر دیه آیا جلب ثالث صحیح می باشد؟ آیا کارفرما موظف است علاوه بر دیه هزینه های بیمارستان را نیز پرداخت نماید؟

جمع بندی هئیت نظارت

مسئله اصلی این است که خسارت مازاد دیه قابل مطالبه است یا خیر؟

در پاسخ به این مسئله اختلاف نظر شدید است که علت آن به این بر می گردد، دیه چه ماهیت حقوقی دارد. در این خصوص سه نظر وجود دارد:

• دیه مجازات است و بیشتر از مجازات معینه نباید به مجرم تحمیل کرد.
• اینکه دیه مجازات نیست و جنبه جبران خسارت وارده به مجنی علیه را دارد که برابر این نظر اگر دیه جبران کل خسارت را ننمود می توان علاوه بر آن مورد مطالبه قرار گیرد.
• اینکه دیه ماهیت ذولوجهتین را دارد. در جرائم عمدی مجازات است و در جرائم غیرعمدی جنبه جبران خسارت دارد.

بالتفات به اختلاف نظر مذکور معروض می دارد؛ اولاً: رأی وحدت رویه در خصوص عدم مطالبه خسارت مازاد نیست بلکه در خصوص مطالبه ارش علاوه بر دیه در شکستگی استخوان بوده و به مفهوم عدم وجاهت مطالبه خسارت مازاد دیه پذیرفته شده است؛ ثانیاً: برابر قاعده لاضرر و تسبیب هر کس مسئول جبران خسارات وارده است مواد مرتبط در قانون اساسی و مسئولیت مدنی و قانون مدنی موید آن است.

لذا برابر قواعد و اصول مذکور باید پذیرفت زمانی که دیه مقرر کمتر از خسارت وارده به مجنی علیه باشد. متهم و عامل ورود خسارت در خصوص هزینه های متعارف درمان وو معالجه و مداوا چنانچه بیشتر از دیه باشد باید پاسخگو باشد در نتیجه تصمیم دادگاه در بررسی میزان خسارت وارده و تقدیم دادخواست جلب ثالث صحیح می باشد.