حضانت در لغت به معنی پروردن است در اصطاح عبارت است از نگهداری و تربیت اطفال برعهده زن و شوهر است اما گاهی اوقات به واسطه وجود اختلاف، حضانت فرزند به پدر و یا مادر واگذار می شود که در این مبحث به آن اشاره می کنیم.

*سرپرستی و نگهداری طفلی که پدر و مادر او جدا از یکدیگر زندگی می کنند تا سن ۷ سالگی با مادر است و فرقی نمی کند که این طفل پسر باشد یا دختر و پس از ۷ سالگی حضانت او با پدر خواهد بود و چنانچه پس از ۷ سالگی در این خصوص بین پدر ومادر اختلاف به وجود آید دادگاه با رعایت مصلحت فرزند حضانت را به پدر و یا مادر اعطا می کند.

*اگر مادر در حالتی که حضانت طفل با اوست دیوانه شود یا شوهر کند حق حضانت با پدر خواهد بود.

*در صورت فوت یکی از والدین حضانت طفل با شخصی است که زنده است هرچند که متوفی پدر باشد و برای فرزند از قبل قیم تعیین کرده باشد.

*هرگاه در صورت عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادر که طفل تحت نظارت اوست سلامت روانی یا جسمی طفل دستخوش خطر قرار گیرد دادگاه برای حضانت طفل تصمیم لازم را اتخاذ خواهد کرد مواردی چون اعتیاد به موادمخدر، فساد اخلاقی، بیماری روانی، سوء استفاده از طفل، ضرب و جرح و… از علائم انحطاط اخلاقی است. در صورتی که اثرطلاق یا هر علت دیگری والدین در یک منزل نباشند هر یک از والدین که طفل تحت حضانت او نیست حق ملاقات با فرزند مشترک را دارد تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر مسائل مربوط به آن بر مبنای توافق پدر و مادر است اما در صورت اختلاف دادگاه تعیین تکلیف خواهد کرد.

پرسش: چنانچه هنگام طلاق حضانت فرزند مشترک با توافق زوجین به زن سپرده شود و زن پس از طلاق ازدواج نماید آیا حضانت از او سلب می شود؟

پاسخ: اگر زوجین هنگام طلاق با توافق حضانت فرزند خود را به زن واگذار کنند با ازدواج مجدد مادر این حق سلب نمی شود اما اگر روجین به هر دلیلی از یکدیگر جدا شوند بنابر قانون حضانت تا ۷ سالگی با مادر است و اگر مادر ازدواج کند  حق حضانت از او سلب می شود.

پرسش: اطفال تا چند سالگی در حضانت پدر و مادر خود هستند؟

پاسخ: حضانت برای دختر تا سن ۹ سالگی و برای پسر ۱۵ سالگی است.