اماره قضایی

(آئین دادرسی مدنی) عبارت است از اوضاع و احوالی که نوعاً صحت اظهارات یکی از طرفین دعوی را برساند و آن درصورتی حجت است که قوی و موجه باشد(ماده ۱۳۲۴ قانون مدنی و ماده ۷ قانون شهادت و امارات مصوب ۱۳۰۸) و نباید بسیط باشد بلکه باید مرکب از چند امر باشد (قانون شهادت و امارات سال ۱۳۰۸).

آمر

کسی‏که حق العمل کار به ‏دستور او کار می‏کند (ماده ۳۵۷ قانون تجارت).

امر آمر قانونی

آمر قانونی کسی است که به ‏حکم ،صلاحیت صدور دستوری را به‏ کسی که تحت امر اوست دارا باشد(ماده ۸۴ -۱۲۹ قانون جزا) ولی امرآمر قانونی ممکن است خارج از صلاحیت او هم صادر شود و در عین حال مامور قانونی مجبور به ‏اطاعت باشد(ماده ۸۴ قانون جزا) چنانچه ماده نهم قانون استخدام کشوری ۱۳۰۱ می‏گوید “هیچ‏ یک از مستخدمین نمی ‏توانند احکام مقامات مافوق را که برخلاف قوانین موضوعه باشد اجرا نمایند مگر این‏که مقام مافوق مسئولیت آن ‏را کتباً عهده دار شود”.

اناطه امر جزائی به امر حقوقی

اناطه در حقوق جزا عبارت است از توقف رسیدگی و یا تعقیب امر جزائی بر امر مدنی یا تجاری یا اداری و یا کیفری (ماده ۱۷ آئین دادرسی کیفری).