حق اعتباری

حقی است که فقط شخص یا اشخاص معینی که حق مزبور علیه آنها است مکلف برعایت آن هستند مانند حق زوج بر زوجه و بالعکس و حق بستانکار بر بدهکار. در مقابل حق عینی به کار می رود.

حق انتفاع

(فقه –مدنی) وآن حقی است که بموجب آن، شخص می تواند از مالی که عین آن ملک دیگری است یا مالک خاصی ندارد استفاده کند(ماده ۴۰ ق.م) مانند عمری و رقبی و سکنی(ماده ۴۱ ق.م ببعد) و مانند حق استفاده از پارک شهر و ماهی گیری در بعضی از رودخانه ها که بصورت تفریحی انجام می گیرد.

حق ایصاء

(مدنی –فقه) و آن حقی است که ولی قهری بوصی خود می دهد تا بتواند ثالثی را برای بعد از فوت خود (فوت وصی) وصی نماید (ماده ۱۱۹۰ ق.م) ولی تا وقتی که این حق را نداده باشند اصل این است که وصی مزبور حق تعیین وصی دیگری را ندارد.

حق تحققی

در اصطلاحات حقوق کنونی ایران حقی است که دارای ضمانت اجراء باشد. این اصطلاح در مقابل حقوق طبیعی- حقوق فطری بکار می رود.  در همین مورد حقوق موضوعه-حقوق مثبته هم بکار رفته است.