پیشرفت فناوری نظامی، همزمان با سایر ابعاد آن و افزایش توان نظامی برخی کشورهای اروپایی، برهم خوردن توازن قوای حاکم بر اروپا در قرن نوزدهم، و سرانجام به جنگ جهانی اول، منتهی شد. در طول جنگ برخی متفکران و سیاستمداران آرمان گرا به این نتیجه رسیدند که علت بروز جنگ، فقدان نظام جهانی برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلافت است. بدین ترتیب اندیشه تشکیل جامعه ملل شکل گرفت. یکی از مسائلی که در میثاق جامعه ملل به آن توجه شد، حقوق بشر بود. دولت ‏های عضو جامعه، تعهد کردند برای تامین و حفظ شرایط عادلانه با ساکنان بومی مستعمرات خود کوشش کنند. عضویت در جامعه ملل به شناسایی و رعایت حقوق اقلیت ها مشروط شد. در سال ۱۹۲۰ م.، جامعه ملل، نظام حقوق اقلیت ها را ایجاد کرد.

تاسیس سازمان بین المللی کار که در بند هشتم “معاهده صلح ورسای” پیش بینی شده بود، بر این مبنا تاسیس شد که حفظ صلح و امنیت فقط در صورت استقرار عدالت ممکن است.

ناکامی جامعه ملل و اندیشه آرمان گرایان در جلوگیری از جنگ جهانی دوم و تجربه تلخ کشتارها و خرابی های ناشی از این جنگ، این نکته را روشن ساخت که بین شناسایی و احترام به حقوق بشر، در کشورهاو صلح و آرامش بین المللی، رابطه تنگاتنگ وجود دارد. نتیجه این شد که حمایت بین المللی و موثر از حقوق بشر یکی از عوامل مهم و اساسی در حفظ صلح تلقی شود بدین سان زمینه جهانی شدن ارزش ‏های مشترک کشورهای غربی در باب حقوق بشر، که در عقاید و نظریات متفکران عصر جدید و قوانین اساسی این کشورها ریشه داشت، فراهم گردید. ضمن منشور آتلانتیک و اعلامیه ملل متحد و پیشنهادهای دمبارتن اکس بر حقوق بشر و آزادی های اساسی تاکید شد. از جمله در این پیشنهادها آمده است: سازمان ملل متحد باید حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی بین المللی و سایر مشکلات بین المللی را تسهیل نموده و احترام به حقوق بشر و آزادی‏های اساسی را ترویج کند. این پیشنهادها مبنای کار کنفرانس سانفرانسیسکو در سال ۱۹۴۵ م. واقع شد که منشور ملل متحد را تهیه و برای امضاء ارائه کرد در این تجمع که نمایندگان احزاب و جمعیت های غیردولتی نیز حضور داشتند، نواقص پیشنهادی دمبارتن اکس در مورد حقوق بشر مطرح و بر اصلاح آن و تاکید بیشتر بر حقوق بشر اصرار شد. کشور پاناما پیشنهاد کرد اعلامیه ای درباره حقوق بشر در متن منشور گنجانیده شود. این پیشنهاد با مخالفت شدید چهار کشور بزرگ، از جمله آمریکا مواجه شد. در نتیجه، کنفرانس سانفرانسیسکو مواد راجع به حقوق بشر منشور را به ابهام گذرانید. به گفته کلن اعضای سازمان ملل با امضای منشور، تعهدی در زمینه حقوق بشر برعهده نگرفتند.