(فقه) مفاد اصل برائت را از دلیل عقل و از دلیل شرعی (اخبار) می توان استفاده نمود: به اعتبار اینکه اصل برائت، مستظهر به دلیل عقل است آن را برائت عقلی گویند و به استناد این که مستظهر به دلیل شرعی است و آن را برائت شرعی نامند.
(حقوق تجارت) سندی است تجارتی که به وسیله آن شخصی که محیل نامیده می شود به شخصی که محال علیه نامیده شده است حواله می دهد که مبلغی در وجه شخص ثالث (که محال له برات نام دارد) یا به حواله کرد او بپردازد. (ماده۲۲۳ به بعد قانون تجارت).
الف- کسی که ذمه او خالی از تعهد نسبت به تکلیف یا تعهدی بوده یا بشود(ماده ۴۸۳ – ۵۰۱ آئین دادرسی کیفری)
ب- کسی که دینی به عهده داشته و به جهتی از جهات از دین خود خلاص شده از تاریخ خلاصی از دین، او را بری الذمه گویند. در مقابل مشغول الذمه استعمال شده است.