تابعیت

(بین ‏الملل ‏خصوصی) رابطه ‏ای است سیاسی که فردی یا چیزی را به‏ دولتی مرتبط می‏ سازد. بطوری‏که حقوق و تکالیف اصلی وی از همین رابطه ناشی می ‏شود مانند تابعیت هرکس نسبت به دولت متبوع و تابعیت کشتی و هواپیما؛ در حقوق های مذهبی ملاک تابعیت مذهب است و فاقد مذهب معین نسبت به اهل آن مذهب، اجنبی(یا کافر) محسوب می‏ شد. تابعیت ممکن است بصورت ایقاع باشد(ماده ۹۷۶ ق- م) و یا بصورت قرارداد و عقد باشد(ماده ۹۷۹ ببعد ق – م).

تابعیت اشتقاقی: Nationalilté dérivé

تابعیتی است که بعد از تاریخ تولد تا وقتی که شخص زنده است در اثر اعمال حقوقی شخص یا نماینده قانونی او ممکن است تحصیل شود مانند: تحصیل تابعیت در اثر سکونت مدت معینی در کشور خارجی و یا کسب تابعیت در اثر ازدواج.

تبادر

(فقه) وسیله ‏ای است برای اینکه بدانند یک لفظ درمعنی حقیقی خود بکار رفته است یا در معنی مجازی. تبادر یعنی سبق معنی بذهن در مورد لفظی که بدون قرینه بکار رفته باشد چنانچه از کلمه”سند” در اصطلاحات امروز نوشته عادی یا رسمی که درمقام دعوی یا دفاع قابل تمسک باشد دانسته می ‏شود و استعمال آن در این معنی مطلق مدرک و دلیل بدون قرینه میسر نیست پس در معنی اخیر مجاز است.

تبادل لوایح

(دادرسی مدنی) ردو بدل شدن دادخواست و ضمائم و جواب آن و جواب ازجواب که بطور کتبی و بوسیله دفتر دادگاه بر این مقررات (ماده۸۹ به بعد آئین دادرسی مدنی) صورت می ‏گیرد و مخصوص رسیدگی‏ های عادی است.

تبدیل تعهد

(مدنی) عبارت است از الغاء یک تعهد به موجب تعهد دیگر که جای تعهد اول را می‏ گیرد. تبدیل تعهد ممکن است بصورت تغییر مدیون یا بستانکار یا طلب باشد(ماده ۲۹۲-۲۹۳ قانون مدنی).