بی‏ مبالاتی، عبارت است از اینکه، فاعل عمل پیش ‏بینی ورود ضرر را از ناحیه عمل خود به غیر می‏ کند، ولی مع ذالک لاقیدی به خرج می‏ دهد و احتیاط نمی‏ کند مانند راننده‏ ای که با وجود ناقص بودن اتومبیل، به احتمال این که انشاء الله طوری نخواهد شد به حمل مسافر یا کالا مبادرت کند. بنابراین بی مبالاتی ترک فعلی است که باید انجام شود. به عنوان مثال، در پرونده ای شخص به جهت عمل انحراف بینی و زیبایی(سپتورینوپلاستی) به مرکز جراحی مراجعه و تحت عمل جراجی قرار می‏ گیرد، در حین عمل، بیمار دچار خون ریزی غیرمتعارفی می‏ شود که جهت رفع آن اقداماتی صورت می پذیرد، اما مجدداً بیمار دچار خون ریزی بیش از حد از ناحیه عمل می گردد و وضعیت ایشان رو به وخامت گذاشته و اقدامات اولیه انجام شده برای ایشان موثر واقع نمی‏ شود و با توجه به وضعیت نامناسب به نزدیکترین بیمارستان انتقال داده می‏ شود که در پرونده بالینی موجود، نامبرده در بدو ورود به بیمارستان فاقد علائم حیاتی بوده، اما با این وجود عملیات احیاء صورت گرفته ولی متاسفانه پاسخ نداده و بیمار فوت می کند. پس از کالبد شکافی جسد و نتایج آزمایشات آسیب شناسی و سم شناسی و بررسی پرونده بالینی در کمیسیون تخصصی پزشکی قانونی و اخذ اظهارات کادر معالج در مرکز جراحی، علت فوت، عارضه مغزی به دلیل خون‏ریزی غیرقابل کنترل بیماری زمینه‏ای ناشناخته متعاقب عمل جراحی تعیین می ‏گردد، اما تاخیر کادر درمانی نیز در تسریع روند فوق دخیل تشخیص و لذا بدین سبب نیز نامبردگان به‏ علت بی مبالاتی مقصر شناخته می‏ شوند؛ زیرا با توجه به قابل پیش بینی بودن چنین شرایطی بایستی قبل از انجام اعمال جراحی در مراکز محدود، آزمایشات کاملی قبل از عمل جراحی صورت می‏ پذیرفت، سپس اقدام به عمل جراحی می‏ کردند. از طرف دیگر نیز بایستی بیمار بدون فوت وقت به مرکز درمانی مجهزتری منتقل می ‏گشت.