این افراد در محیط کار عصبانی هستند و زود داغ می کنند. بعضی خشم شان را به راحتی نشان می دهند و بعضی این طور نیستند.

راه ‏حل:

• رفتار با فردی که خشمش را نشان می دهد راحت تراست. خشم پنهان موجب شایعه پراکنی و عدم همکاری می‏شود و از پشت به سازمان خنجر می زند. باید علایم آن‏ را بشناسید. اگر منتظر بمانید که خشم پنهان، آشکار شود باید منتظر عواقب ناگوارش باشید .
• شرایطی فراهم کنید تا بتوانید حرف این افراد را بشنوید، در غیر این صورت به اشکال دیگری که به ضررشماست، عمل می کنند.
• نحوه اداره جلسات توجیهی بسیار مهم است. آنها منتظرند تا ببینند چگونه عصبانیتی که متوجه شماست را هدایت می کنید.
• وقتی کارمندی عصبانیتش را ابراز می کند، با روی خوش رسیدگی کنید تا مطمئن شود به او علاقه مندید. بسیاری از بحران های محیط کار ناشی از تاًخیر در رسیدگی به عصبانیت کارکنان است.
• برخی از کارکنان خصوصی به جلسه خصوصی نیاز دارند و نمی خواهند همه ازاحساساتشان با خبر شوند. اگر کارمندی در جلسه عمومی، عصبانیتش را ابراز کرد، بپرسید دوست دارد در جمع به او پاسخ دهید. در هر صورت فرصت دهید حرفش را بزند.
• به احساسات کارکنان بیش از موضوعی که باعث عصبانیتش شده، اهمیت بدهید. مثلاً با گفتن جمله ای نظیر: این موضوع مرا نیز آزار می دهد، همدلی خود را ابراز کنید.
• مثل یک مذاکره کننده حرفه ای در جستجوی نقاط مورد توافق باشید. مثلاً بگویید: فکر می کنم ادامه این موضوع به زیان هردوی ما باشد.
• بدون اینکه کاری بکنید، کشمکش های ناشی از خشم را بپذیرید. اغلب اوقات این بهترین کاری است که می توانید بکنید.
• اگر نظر شما و کارمند عصبانی با هم سازگار نبود سعی نکنید ثابت کنید او اشتباه می‏کند (حتی اگر اشتباه کند). اگر این کار را بکنید فقط عصبانیتش را افزایش داده اید.
• اگر عصبانیت کارکنان ادامه یافت، بررسی موضوع را به زمان دیگر موکول کنید و اجازه دهید بدون حضور شما فکر کنند.بعد از چند روز دوباره موضوع را پیگیری بکنید.
• تصور نکنید شما رئیس هستید و کارکنان باید متواضع باشند. این تصور باعث می شود خشم کارکنان عصبانی را با خشم پاسخ دهید.