حقوقی که شخصی نسبت به مالی ادعاء کرده و هنوز در مراجع قضائی به اثبات نرسیده است مانند حقی که معترض به ثبت، در مال مورد تقاضای ثبت برای خود قائل است(تبصره ۴۲ قانون ثبت).
حقوق برخوردار از ضمانت اجراء را گویند. و حقوق موضوعه و حقوق مثبته هم نامیده می شود. اصطلاح دوم شایع تر است.
هرحقوقی که بین تأسیس های حقوقی آن، رابطه واحدی پیش بینی نشده باشد مثلاً در همه حقوق های جهان ارتباطی بین نکاح و عقد بیع یا بین قتل و اجاره تصور نمی کنند و این تأسیس های حقوقی را مستقل از یکدیگر می شمرند؛ در حالیکه این تصور نباید درست باشد و یک رابطه معنوی همه آنها را بهم متصل می کند.
یا حقوق عرفی: روشهائی است که قانون آنها را در روابط حقوقی اشخاص معتبر شناخته بدون اینکه خصوصیات هریک را درقانون منعکس کرده باشد(ماده ۹۷۵ قانون مدنی). در مقابل حقوق نوشته استعمال میشود.