به استناد ماده ۱۸ آیین نامه انتظامی«پزشک معالج، مسئول ادامه درمان بیمار خود در حد توانایی و تخصص به استثنای موارد ضروری است، مگر اینکه بیمار یا بستگان او مایل نباشند.
تبصره- موارد اورژانس از شمول این ماده مستثنی است و پزشک، مکلف به هرگونه اقدام درمانی، بدون توجه به نظر و اذن بیمار یا همراهان او می باشد.»
با توجه به فلسفه علم پزشکی که درمان انسان هاست، پزشک از نظر اخلاقی و قانونی مکلف است، تمامی اقدامات لازم را برای بهبود و نجات جان بیماران انجام دهد.
لذا هنگامی که توافق، اعم از ضمنی و صریح برای انجام یک دوره درمانی حاصل شد، پزشک هم قانوناً و هم اط نظر اخلاقی وظیفه دارد، که درمان را تا زمان پایان کامل آن ادامه دهد. ضمناً برای جلوگیری از هرگونه پیش آمدی، باید کتباً و شفاهاً در مورد نحوه و زمان اختتام درمان، به بیمار آگاهی داده شود.
نکته قابل توجه اینکه، ماده مذکور مسئولیت پزشک معالج را چنانچه بیمار یا بستگان او تمایل به ادامه درمان نداشته باشند، منتفی دانسته است. همچنین در موارد اورژانس، نیازی به اخذ اجازه از بیمار و یا همراهان او نمی باشد.
الف: تذکر و توبیخ شفاهی در حضور هیأت مدیره نظام پزشکی محل.
ب: اخطار یا توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام پزشکی و نشریه نظام پزشکی محل یا الصاق رأی در تابلو اعلانات نظام پزشکی محل می باشد.