وکیل و موکل می‌توانند روی حق الوکاله ثابت برای کار یا دوره مشخصی توافق کنند. این توافق می تواند برای وکالت در دادگاه بدوی، استیناف یا هر نوع کار یا مدت زمان خاص باشد. تا آنجا که ما می‌دانیم این توافق در کشورهای مختلف لااقل در دعاوی مدنی قانوناً بلامانع است. این نوع قرارداد ترتیبی عادلانه و عاقلانه است. موکل از همان ابتدای کار می داند که چه مبلغ باید برای دعوا هزینه کند.

در نتیجه می تواند تصمیم بگیرد که آیا وکیل گرفتن مقرون به صرفه است یا نه. وگرنه قابل پیش بینی است که موکل احتمالاً مواجه با صورت حسابی بیش از مبلغ دعوا، حتی در فرض برنده شدن بشود.