دکترین و رویه قضایی فرانسه بین اسرار حرفه ای و اسرار تجاری تفاوت قائل شده است. اسرار تجاری مختص دنیای بازرگانی است، هر چند اسرار حرفه ای می‌تواند به طور غیرمستقیم اسرار تجاری تعریف گردد. با این حال و به طور حتم موارد ذیل داخل حرفه ای اند و نه اسرار تجاری:

• اعضای کمیسیون آزمایش اقدامات تجاری(ماده ۱-۴۴۰ L قانون تجارت، قانون ۱۵ می ۲۰۰۱)؛
• روسا، مدیران کل، مدیرعاملان و کارکنانی که در فروشگاه های بزرگ کار می کنند(ماده ۲۱-۵۲۲ L قانون تجارت)؛
• مدیریت مرکزی که پروانه تجاری داشته باشد(آیین نامه ۶ اکتبر ۱۹۷۵، ماده ۹)

در مورد شرکت ورشکسته یا در حال ورشکستگی، ماده ۱۳-۶۲۱ قانون تجارت پیش بینی می نماید که مدیر شرکت، قاضی بازرس حساب، نماینده طلبکاران، ناظری که در جایگاه نماینده طلبکاران حضور می یابد و همچنین متصدیان وابسته به این امر، ملزم به رعایت حفظ اسرار حرفه ای موضوع ماده ۱۳-۲۲۶ قانون مجازات عمومی فرانسه (راجع به افشا کنندگان اسرار حرفه ای) هستند. به هر طریق، تفاوت اسرار حرفه ای و اسرار تجاری از این نکته سرچشمه می‌گیرد که اسرار تجاری مجموعه اقدامات و اطلاعاتی هستند که بر اساس ماهیت آنها و در جهت منافع شرکت تجاری باید محرمانه بمانند و به همین دلیل عمومی نیستند و منتشر نمی شوند. بر پایه آشکار کردن «اسرار تجاری»، دیوان عالی کشور فرانسه کارمند شرکت مخابرات آن کشور(France-Telecom) را به دلیل افشا وجود شنودهای تلفنی توسط این شرکت، محکوم نمود. طبق تعریف ذکر شده، اساس رأی بخاطر افشای اسرار تجاری مربوط به خود شرکت بوده و در این مسأله اصولاً اسرار حرفه ای نقشی نداشته است.

برگرفته از کتاب مبانی حقوق کیفری کسب و کار؛ نویسنده: دکتر امین جعفری، انتشارات سمت، ۱۳۹۹