اسرار مشترک زمانی جایگاه دارد که میان گروهی یا مجموعه ای از شاغلان حرفه های مختلف، یک مأموریت یا برنامه جمعی وجود دارد که راجع به آن، این افراد مجبور به سهیم کردن یکدیگر در دادن اطلاعات، مقایسه و مطالعه آن ها می باشند. اسرار مشترک بیشتر در حوزه هایی مانند حقوق کار، حقوق اجتماعی، حقوق پزشکی و در زمینه تحقیقاتی کاربرد دارد. قانون مجازات عمومی فرانسه به این موضوع اختصاص نیافته است و ساکت است، اما از مجموع قرائن بر می آید که وجود چنین اسراری را اجازه می دهد.

قانونگذار فرانسه در قلمرو بانکی نیز، اسرار مشترک را نپذیرفته و در این زمینه ساکت است. برخی آرا دادگاه‌های فرانسه که خارج از حیطه حقوق پزشکی اند و بسیار محدود و اندک نیز هستند، این اندیشه به در ذهن متبادر می کنند که اسرار مشترک در حیطه کسب و کار نیز می تواند وجود داشته باشد. برای مثال، در حقوق بانکی، دیوان عالی کشور فرانسه رأیی صادر نمود که طبق آن گردش فتوکپی یک چک در یک موسسه بانکی، افشا کردن راز شناخته نمی شود. زیرا شخص ثالثی خارج از «قلمرو بانک» از وجود اطلاعات چک آگاه نگردیده و هیچ تأثیری به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر ذی نفع نگذاشته است.

حتی دادگاه تجدید نظر پاریس در رأیی در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۰۱ این نکته را مورد تأکید قرار داد که ارتباطاتی که برای رفع احتیاجات خدمات بانکی باشد، افشا کردن اسرار حرفه ای و بانکی که داخل در قانون جزایی گردد، نخواهد بود.

برگرفته از کتاب مبانی حقوق کیفری کسب و کار؛ نویسنده: دکتر امین جعفری، انتشارات سمت، ۱۳۹۹