اخلاق در دنیای بازرگانی در مسائل بسیاری به عنوان عنصری هنجار ساز عمل می کند. حوزه هایی که می توان از آن یاد کرد:

اخلاق مالی و حسابداری: همه بزه هایی را شامل می شود که مربوط به بی نظمی مالی اند.

مدیریت نیروی انسانی: همه مسائلی را در بر می گیرد که مربوط به روابط میان کارفرما و کارگر است. حتی می توان بخشی از حقوق کار و حقوق استخدامی را با این مسئله مرتبط دانست. حقوق و تکالیف کارفرما نسبت به کارگر و به عکس موضوع بحث در این زمینه است.

حضور اخلاق در این حوزه مربوط به استخدامی خواهد بود. هرگونه تبعیض در زمینه مسائل مربوط به سن، جنس، نژاد، مسائل مذهبی، معلولیت و… از دیدگاه اخلاق بازرگانی ممنوع است و ضمانت اجرا برای آن در نظر گرفته شده است. مسائل مربوط به نمایندگی کارمندان مانند سندیکاها، حق اعتصاب و… همه از مواردی است که از طریق اخلاق نهادینه شده اند.

منع اقدامات علیه اصول رقابتی در حقوق رقابتی: تثبیت قیمت به هر شکل، سوء استفاده از موقعیت برتر، انحصار طلبی، به راه انداختن بازار سیاه و… از منظرتجاری مذموم است. همچنین، شرایط تبلیغات و بازار آگهی نیز خاص است که از رعایت قواعد اخلاق بازرگانی نشئت می گیرد.

 اخلاق مالکیت معنوی و اخلاق انفورماتیک: به بایدها و نبایدهای مربوط به چگونگی دسترسی و استفاده از اطلاعات و چگونگی انتقال آن و… مربوط می شود.

بروز پدیده اخلاق گرایی فقط در قوانین داخلی کشورها تجلی نیافته است و می توان ردپای اخلاق گرایی را در اسناد بین المللی نیز یافت.

برگرفته از کتاب مبانی حقوق کیفری کسب و کار؛ نویسنده: دکتر امین جعفری، انتشارات سمت، ۱۳۹۹